Έκδοση

Το άρθρο παρέχει μια επισκόπηση του τρόπου με τον οποίο οι εργαζόμενοι με διαγνωσμένες και μη διαγνωσμένες ψυχικές διαταραχές (ΨΔ) αντιμετωπίζουν διαφορετικά την εργασία, την τεχνολογία/ψηφιοποίηση και τις απαιτήσεις των σχέσεων. Η γνωστοποίηση της ψυχικής διαταραχής στο εργασιακό περιβάλλον είναι συχνά δύσκολη για τον εργαζόμενο λόγω του στιγματισμού. Στο πλαίσιο αυτό, οι εργοδότες θα πρέπει να ενθαρρύνουν μια αλλαγή νοοτροπίας που θα στηρίζει την εμπιστευτικότητα και την εμπιστοσύνη.

Επιπλέον, η πανδημία COVID-19 είχε σημαντικό αντίκτυπο στην εξάπλωση της ψηφιοποιημένης εργασίας (ιδίως της τηλεργασίας) και στην αύξηση των ψυχικών διαταραχών. Το άρθρο υπογραμμίζει την ανάγκη για προσαρμοσμένες προσεγγίσεις, την οικοδόμηση εμπιστοσύνης και τη γενική αναγνώριση των μέτρων, που θα αντικατοπτρίζονται στη δέουσα κανονιστική και οργανωτική υποστήριξη. Η προώθηση της έρευνας στον τομέα αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη σημασία, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι ανάγκες των εργαζομένων με ΜΔ ικανοποιούνται στον μεταβαλλόμενο κόσμο της εργασίας.